وی در نظریه خود ابراز داشت که الکترونها به صورت جفت جفت بر یکدیگر تأثیر می گذارند، که این تأثیر زمانی صورت می گیرد که اتمهای دربرگیرنده این الکترونها کنار هم قرار گرفته باشند. پاولینگ نظریات خود را در کتابی تحت عنوان "ماهیت بند شیمیایی" در 1939، منتشر نمود و آن را به لویس تقدیم کرد. 
او درباره ساختمان های مولکولی موجودات زنده نظریاتی ارائه نمود که از آن جمله در اوایل دهه 1950 اظهار داشت که آرایش مولکولی پروتئین به شکل مارپیچ یا منحنی می باشد که به همراه نظریه کریک واتسون در مورد وجود ساختمان مشابه برای اسید نوکلئیک، تحول عظیمی در گستره علم ژنتیک بوجود آورد. یکی از مفاهیمی که پاولینگ بیان کرد تحت عنوان (بیماری مولکولی) بود که پایه آن، نظریات وی در مورد ساختمان هی هموگلوبین غیر طبیعی بود.
فرمولی که در مورد میزان نیروهای بین اتمها بدست آورد پایه ای برای اختراع مواد پلاستیکی شد که اهمیت کاربردی آنها در زندگی امروز مشخص است. پاولینگ دوبار به دریافت جایزه نوبل نایل شد. یکی در سال 1954 که جایزه نوبل شیمی را به لحاظ تحقیقاتی که در مورد ساختمان مولکولی انجام داده بود دریافت کرد و دیگری در سال 1963 که جایزه صلح نوبل را که به لحاظ مبارزاتش با کاربرد سلاح های هسته ای اخذ نمود.
وی به شدت با آزمایشات هسته ای کشورهای آمریکا و شوروی مخالفت نمود و اظهار می داشت که دوام زندگی بشری بستگی به مطرود شدن سلاح های هسته ای دارد.
دریافت دو جایزه نوبل توسط پاولینگ افتخاری بود که پس از ماری کوری، وی تنها شخصی بود که به این افتخار نائل آمد.

منبع: کتاب زندگی نامه دانشمندان جهان- انتشارات جاجرمی

جا داره از به خاطر این مطلب از این وبلاگ تشکر کنم